Jesteśmy Młodzi Rozdział 3 - Halloweenowi Nocni Łowcy

Ten rozdział piszę z mojego IPada,który jak na razie świetnie się spisuje co mnie cieszy. Niestety rozdział jest trochę krótki .A macie piosenkę w halloweenowym klimacie - http://www.youtube.com/watch?v=DzjdiaTXWp4&list=UU2gdepGfQBQnKfKj6PNTVbQ

Zatanna POV

Dzisiaj jest Halloween i mimo utraty mojej mamy i braku chęci do czegokolwiek to akurat mam ochotę się trochę rozerwać i zapomnieć o całym tym bólu i no ogólnie zapomnieć o tych "Sprawach i Obowiązkach Nocnego łowcy". "Wiecie co dzisiaj jest" spytałam się reszty moich przyjaciół Wally popatrzył na mnie zdziwiony i powiedział "To tylko zwykły 31 października co w tym takiego niezwykłego" na co oburzyłam się. "Wally jak mogłeś zapomnieć dzisiaj jest Halloween i ja mam zamiar iść z wami lub bez was" na co Dick nagle się zorientował,że tu jestem "Absolutnie Zee nigdzie sama nie idziesz,choćby nie wiem co" za co posłałam mu mordercze spojrzenie,ale on je tylko zignorował "co to jest to całe Halloween?" spytała Megan. "Co jak to co to jest Halloween! Czekaj wy naprawdę nie wiecie co to jest" odpowiedziałam na co wszyscy popatrzyli na mnie jak na wariatkę "Bez jaj naprawdę nie wiecie" wszyscy pokręcili głową. Westchnęłam ciężko wzięłam głęboki wdech i zaczęłam im tłumaczyć " 31 października przyziemne dzieci i nie tylko przebierają się za różne potwory jak na przykład wampiry,wilkołaki,czarownice,zombie i tym podobne i chodzą po domach mówiąc "Cukierek albo psikus" za co dorośli dają im cukierki i tak dalej potem jak dzieci wracają do swoich domów, no niektóre liczą swoje zdobycze,albo od razu zjadają. Ale tu nie tylko chodzi o cukierki,ale też o stroje,zabawę i no słodycze" wszyscy popatrzyli na mnie lekko zdziwieni przez co zapadła dziwna cisza,którą na szczęście przerwała Megi "Tanna zabierz mnie na to Halloween" reszta paczki popatrzała na nią z takim spojrzeniem, które mówiło "naprawdę Megan no naprawdę",ale najwidoczniej ona się nimi nie przejmowała "No co jak chcę się trochę zabawić,a wy nie" na co pokręcili jej głową na nie "No weźcie nudziarze,choć raz chodźmy się zabawić tak jak przyziemni". Uśmiechnęła się,a ja zrobiłam to samo i podeszłam do Dicka robiąc słodkie szczenięce oczy mówiąc "Proszę zgódź się i chodź ze mną i Megan" i w końcu zrobił zrezygnowaną minę i powiedział "No dobra idę zadowolona Zee" uśmiechnęłam się do niego "I to bardzo i dziękuje" i zaczęłam go tulić.Nie wiedzieć czemu,ale brakuje mi odrobinę czułości. I zaraz po nim cała reszta zaczęła się zgadzać na nasze wspólne Halloweenowe wyjście.Mój tata z resztą Ligi wyjechał gdzieś do Idrisu(państwo i jednocześnie dom wszystkich nocnych łowców) do stolicy Alicante,które i tak jest jedynym miastem w całym Idrisie.Dick i reszta tak się wychowywali,więc wiedzą jak tam jest.I wszyscy mówią,że jest piękne,ale co ja tam wiem ja może i tam się urodziłam,ale od razu po moich narodzinach wyjechaliśmy z Alicante i rodzice wychowywali mnie jak zwykłą przyziemną,więc jedyne co mnie z resztą Nocnych Łowców łączy to krew Nefilim i to,że wszyscy urodziliśmy się w domu każdego łowcy demonów,czyli Alicante. Po 30 minutach wszyscy byli już gotowi i jak widać po ich strojach korzystali z Google by znaleźć trochę więcej informacji na temat strojów,ale i tak im nie wyszło,ale ja miałam pomysł i wszystkich wystroiłam(na końcu rozdziału są zdjęcia ich strojów),ale oczywiście,że żaden Nocny łowca nie wyjdzie nigdzie bez broni i w tym przypadku było nie inaczej,ale na szczęście przyziemni nie będą tej broni i naszych run na ciele widzieć.Każdy wyglądał już wystarczająco zabójczo,więc ruszyliśmy po cukierki.SZło nam jak na ich początek bardzo dobrze już mieliśmy sporą ilość słodyczy kiedy coś przykuło uwagę Dicka od razu wiedziałam,że coś jest nie tak. "Wampiry. Na Anioła co te pijawki robią w Halloween,przecież mogą się same wydać, albo..." I Dick urwał zdanie,bo reszta z nam już wiedziała po co te wampiry tu są "One polują na dzieci chodzące dzisiaj na Halloween. Cholera one chcą te dzieci wykorzystać jako bezbronne zbiorniki krwi!" Powiedział lekko przerażony Wally i Kaldur powiedział "Trzeba iść za wampirami. Nie dajemy się zobaczyć ani wyczuć jasne?" Wszyscy zgodnie pokiwali głowami i ruszyliśmy za wampirami. Wlekliśmy się za nimi ze świeżymi rynkami bezszelestności i dalekiego widzenia,oraz z runami bitewnymi na wszelki wypadek,gdybyśmy musieli stanąć z nimi do walki. Po kilku minutach trafiliśmy pod jakiś hotel "Hotel Dumort" przeczytać Dick śmiejąc się na co Conner dodał "No niezłe poczucie humoru mają te pijawki" po czym Raquel i Arti jednocześnie mi wytłumaczyły "Hotel Dumort czyli tłumacząc Hotel Śmierci".Chłopaki wyciągnęli ze swoich kieszeni runiczny świecących kamień i ruszyliśmy w mrok dochodzący z hotelu. Idąc korytarzami hotelu można było wyczuć zapach wilgoci,krwi i czegoś jeszcze czego nie potrafię powiedzieć. Ze środka hotelu bił mrożący krew w żyłach chłód, to tak jakby hotel był nawiedzony przez jakieś obłąkane dusze. Zaczęliśmy wchodzić po schodach,a na ścianie widniała wielka plama krwi Dick dotknął jej palcem i wywnioskował "Jeszcze świeża,czyli, że jeszcze nie dawno ktoś tu był". Kaldur gestem ręki wskazał,że mamy się skierować do jakiegoś pomieszczenia na,które wskazywał kiedy do niego weszliśmy poczułam,że jest tu o wiele zimniej niż wcześniej, a pokój okazał się być salą balową. Pomieszczenie było ogromnie,ale ledwo co było widać,nagle w mroku zaczęły się ukazywać świecące ślepia Dick i Wally rozpromienili salę światłem swoich kamieni i zobaczyliśmy ich."Wampiry" powiedział to nie chętnie Conner i żyrandole w sali, stare, ale ciągle piękne rozświetliły całe pomieszczenie. Zaraz jakiś wampir,chyba przywódca powiedział "Brać Nefilim!" I zaczęła się jatka. Każdy wyciągnął broń i w całej sali odbiły się echem imiona serafickich mieczy "Gabriel!" , "Rafael!" , "Ithuriel!" , "Kamael!" , "Zafkiel!" , "Metatron!" , "Sandalfon!" , "Hanadel!". Blask ostrzy raziło nie które wampiry,ale te i tak nie dawały za wygraną,adrenalina płynąca w żyłach,krew szumiąca w uszach to wszystko co pamiętam z tej bitwy. Wampiry na szczęście same się poddały i zostały powiadomione odpowiednie osoby kiedy wyszliśmy z hotelu śmiejąc się i żartując jak normalne przyziemne nastolatki Dick powiedział "Wiecie co to było moje najlepsze Halloween w życiu!Powtórzmy to w przyszłym roku" na co wszyscy odpowiedzieliśmy mu śmiechem i uradowanymi głosami mówiącymi "O tak!".

Młodzi Sprawiedliwi Rozdział 2 – Czas zaszaleć

Patrzcie oto WASZA KRÓLOWA WRÓCIŁA! Hahaha dobra ja tylko żartuję, A może nie. Długo mnie tu nie było, ale już jestem i mam nadzieję, że pobędę tutaj dłużej niż te kilka minut kiedy wrzucam ten rozdział. Z ten rozdział podziękujcie Aliyunn(tutaj macie jej bloga-http://slowapalcempisane.blogspot.com/)to ona podała mi wiele pomysłów do tego rozdziału i przypominała, że mam w końcu napisać to do końca, nawet na telefonie.Zapraszam do czytania i macie zdjęcie do rozdziału :

Rozdział 2 – Czas zaszaleć

Lolita POV

Ja, Night, Rabin i Meg przygotowywaliśmy Jaskinię na piżama party ma podłodze leżały już materace, na stoliku miski z popcornem, chipsami, żelkami i różnymi innymi rzeczami. Nightwing zajął się sprzętem i przyniósł parę płyt z filmami i grami na konsole, Rabin i Meg zaczęły szybko ustawiać wszystkie rzeczy na swoim miejscu. Do Jaskini pierwszy przyszedł Wally, Conner, Artemis, Francis i Torunn którzy się z nami przywitali i Megan „zmusiła” ich do pomocy nam w przygotowaniach do imprezy stulecia super bohaterów. Francis i Arti zajęli się muzyką, Wally już coś podjadał, a Conner i Torunn pomogli Megan i Cami. Po kilku minutach wszystko było już gotowe, ale ostatnią rzeczą potrzebną do skończenia tego wszystkiego byli potrzebni balangowicze i jak na zawołanie zaczęli się zbierać ludziska. Azari, Pym, Raquel, Kaldur i cała reszta ludzi zaczęła się zbierać, a kiedy już pojawili się wszyscy zaczęła się zabawa. Wally i Pym podjadali, Artemis i Francis gadali o łucznictwie i chwalili się tym co umieją, Raquel, Kaldur, Megan i Rabin tańczyli, Dick, Azari i Conner grali w jakąś grę na konsoli. A ja się temu przyglądałam. Każdy się dobrze bawił kiedy Dick zmienił grę i spytał „Iskierko masz ochotę ze mną zagrać?” spojrzałam na niego śmiejąc się i jednocześnie z zaskoczeniem „Iskierko?! Naprawdę skończyły się już fajne przezwiska dla dziewczyn” Dick zaśmiał się i powiedział „Wiesz jesteś iskrą, która pobudza moje serce do szybszego bicia”. Zarumieniłam się i mu odpowiedziałam „Jasne czemu nie”.

Artemis POV

Lola i Night grali chyba w jakąś bijatykę oboje byli tak skupieni i w dodatku oboje wystawiali śmiesznie języki. „Oboje wyglądają na swój sposób słodko” powiedziała Megan jej głos mnie wyrwał z zamyślenia i powiedziałam „Tak, ale o kim mówisz?” Rabin i Torunn zaczęły się śmiać i Rabin odpowiedziała „Ona ma na myśli mojego brata i Lolitkę”. „Tak oni są po prostu sobie pisani” dodała Torunn popatrzyłam tak na nich i jednak w obojgu było coś dorosłego, dziecięcego i słodkiego co dodawało im taką przyjemną aurę. Pogadałam jeszcze chwilę z synem Hawkeye'a, a potem Megan krzyknęła „Czas na karaoke!” ludzie zaczęli się cieszyć, ale ja nie, bo ja nie cierpię śpiewać, bo zawsze uważałam swój głos za okropny i, że nikt nie powinien go w ogóle usłyszeć. Jako pierwsi zgłosili się jak zawsze Lola i Dick „Jak zawsze Dick i Lola pierwsi do zabawy” powiedziałam to, a Lola pokazała mi język, a Dick uśmiechnął się złowieszczo (just like that - http://31.media.tumblr.com/tumblr_lsxq9i8lRF1qdqfdno1_r1_500.gif) porozmawiali moment z Meg i zaraz rozbrzmiała muzyka. To była piosenka "Taketori Overnight Sensation" śpiewana oryginalnie przez jakąś parę blondynów (link do piosenki i pomyślałam, że głosy z filmiku będą należeć do Loli i Dicka - https://www.youtube.com/watch?v=D5nw7PZPGZg P.S. osobiście kocham tę parkę blondasów i tą piosenkę). Wally podszedł po zakończeniu piosenki do Loli i powiedział „Wiesz Loli, że masz głos jak anioł” mówiąc to zaczął ruszać brwiami, ale z pomocą przyszedł Nightwing i powiedział „Stary! Moja dziewczyna to świętość” i szybcior zaraz zniknął zostawiając mnie, Lolę, Dicka i resztę śmiejącą się z jego kiepskiego flirtu do Lolity. Kiedy już zaczęliśmy się uspakajać do Megi podeszła Kira i coś do niej mówiła i Ink zaśpiewała piosenkę "Do it like a dude"( https://www.youtube.com/watch?v=ECYhygFaQI8) i tak dalej i tak dalej kiedy kątem oka zobaczyłam coś o rudych włosach biegnącego z bardzo dużą prędkością. Wally. Spojrzałam w kierunku w, którego stronę biegł i zobaczyłam jak kilkoma szybkimi ruchami opróżnia całą miskę popcornu „Może byś tak się z nami podzielił, a nie wszystko zjadasz sam” uśmiechnął się z policzkami wypchanymi popcornem jak chomik i powiedział „Jak chcesz, ale już nie będzie wyglądał tak samo” przewróciłam oczami i powiedziałam „Dobra już sobie zjedz ten popcorn”. Wally uśmiechnął się i zniknął mi z oczu, ale kiedy go zauważyłam to zaczęłam się śmiać. Wally zabrał Dickowi i Connerowi koszulki, więc Dick i Conner uśmiechnęli się do siebie porozumiewawczo i zaczęli go gonić co z początku wyglądało z góry na przegraną chłopców, ale kiedy Dick i Kon sięgnęli po poduszki Wally lekko się wystraszył. Dick z Connerem otoczyli Wallyego ten zrobił przestraszoną minę i chłopaki zaczęli okładać go poduszkami, zaraz do nich dołączyła Lolita i Megan, a z każdej chwili ta niewinna bójka zmieniła się w WOJNĘ NA PODUSZKI. Wszyscy się okładaliśmy poduszkami, śmialiśmy się, a wokół nas latało sporo piór z poduszek. Kiedy śmiałam się i straciłam czujność poczułam powiew wiatru, a zaraz potem Wally zaczął wymachiwać moją koszulką, na szczęście w mojej obronie stanęła Ink i podeszła do Wallyego i powiedziała „Chcesz z sierpowego, łokcia czy z haka?” rudowłosy chłopak zastanowił się chwilę i powiedział „Ty wybieraj skarbie” i dostał z haka(jak ktoś chce wiedzieć jak wygląda dostanie z haka to zapraszam do pomęczenia Aliyunn :-P). Wally podszedł do Conner i schował się za nim i powiedział „Kobieta mnie bije” Ink i ja się z tego śmiałyśmy, a Conner tylko wywrócił oczami i powiedział „Następnym razem walnij go mocniej, bo nie chce mi się go bronić” na co we dwie zaczęłyśmy chichotać, a Wally powiedział urażony „Ej to taki z ciebie przyjaciel?!”. Ja odzyskałam koszulkę i resztę nocy bawiliśmy się jak nigdy.